Dispoliton:
Dispossessed ve Triton sentezi, negasyonu, şerhi, aşırı-yorumu ve devamı
olarak.
Gaiman bir hümanist, insandan başka kuş tanımıyor,
oysa ben meta-hümanistim ve poli-Homo Posterus’um / -çuyum.
Düş, istenmeyeni elden çıkarmanın zorluğundan
söz ediyor. Oysa, at gitsin, yeterli bunun için. Oysa, su üstünde yürümeyi öğrenip, ondan
vazgeçmek çok kolay bir şeydir ve yeterlidir bunun için. Meta-ustalar için
yani. Kendi kendini ustalıktan alaşağı eden biri için değil yani.
Bir
epistemik ustası olduğumu biliyordum ama Amerikan Tanrıları ve Sandman ile,
sanatsal epistemik usta Gaiman’ın yanıma bile yaklaşamadığını gördüm ki popüler
kültür ustası biri için ilk kez oldu. Çizgiromancılardan iyi yazamazdım ama
Gaiman’dan daha iyi şeyler yazmışım yani, teoloji ve mitoloji konusunda yani.
Kurmaca ve kurmaca-dışı çatışması önemsiz bu noktada.
Parçalar
halinde hiper-tekst’ler yazarak, içlerine açık-devam uçları koyarak,
Dispoliton’u yazabileceğimi gördüm.
Bir
meta-felsefe meta-epistemiği olarak da, benim-kendi usta-düşünce-idollerimin,
Rohmer’in, Verhulst’un, Kaluza’nın metinlerini alaşımlayabileceğimi de.
Yani bu
konuda, hem roman yazabilirim, hem felsefe yazabilirim ya da özgün Ghost in the
Shell çizgiromanında olduğu gibi, felsefe metinlerini romanın içine dipnot
olarak koyabilirim.
Şerh: Bu
2 ve 1 birleşik metni çizebilecek çizin ustası hiç görmedim.
Sandman’i
okuduktan sonra da, hala Vaiz daha ileride, diyorum.
Sandman
ve Gaiman, yalan bilgi üreten bir gerçek-kişi-kurmaca-kişi-eser.
Sandman 4’te
çok fazla geçersiz rüya ve hayal önermesi var.
Konu 10
üzerinden 15 ama anlatı başarısı 3 / 10.
Blake ve
Milton varken, Gaiman absürd-zavallı kalmış.
(26 Temmuz 2017)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder