Oblomov
şunlar değildir:
(Roman
Kahramanları, Temmuz-Eylül 2011.)
Oblomovluk,
miskinlik değildir. (Kaya Tokmakçıoğlu’nun yazı başlığı.) Siesta da, miskinlik
değildir, tembelliktir belki ama tüm sıcak ülkelerde bulunur. Oblomov, ılıman
bir iklimde yaşar, yazlar onun çiftliğinde sıcak geçer. Onun uyumayı sevmesinin
nedeni, uyanınca annesinin onu sevgiyle kucağına almasıdır, bakınız film.
Kışınsa, şöminenin üzeri gerçekten güzeldir, denenerek bilinen bir şeydir bu ama
şömine kötü kokar ve karbon monoksitli hava çıkarır.
Oblomov,
bir kaybeden değildir. Maddi ve manevi yaşamı statiktir ama düzgündür, eksik
bir şeyi yoktur, sağlıksızdır ama o ayrı konu. (Veysel Lidar’ın tezi.)
Oblomov’da
annekarnının çağrısı yoktur, anne kucağının çağrısı vardır, bakınız ilk
açıklama paragrafı. (Figen Abacı’nın tezi.)
Oblomov,
yarım adam değildir, tam olarak öyledir, yani statiktir, ortalama insan da
öyledir. (Elif Şahin Hamidi’nin tezi.)
Oblomov,
o zamanki sıradan Rus insanının simgeselliklerinden biridir. Lenin bile,
oblomovluğu yeneceklerini önesürdü, ciddi bir konu bu yani.
Yahu, bu
yazarlar hiç mi ‘Oblomov’un Yaşamından Birkaç Gün’ adlı Rus filmini
seyretmediler, ‘Oblomovluk Nedir?’ başlıklı Dobrolyubov yazısını okumadılar?
Oblomov,
sıradan ve ortalama rus insanıdır, ‘Sinekli Bakkal’ın türk bakkalının alameti
farikası olması ve hala kenar mahallelerde bulunabilmesi gibi.
Oblomov’un
antitezinin bir Alman olması, feci sakat bir yaklaşım, özellikle de bir Rus
için ama Batı kültürünü de oraya en çok Almanlar getirdi, çok geç
sömürgeleştikleri için.
Oblomov’un
aile kurmayı becerememesi olağan bir durum. Tolstoy’un aile hakkında
söyledikleri belli.
Oblomov,
saftirik biri. Kolay kandırılıyor ve tüm servetini yitiriyor. Böyle insanlar da
çok.
19.
Yüzyıl’dan sonra, aylaklık, tembellik, yoldalık, mesaisizlik üzerine o kadar
malzeme yazılmışken, kalkıp da bunları 21. Yüzyıl’da söylemek, ayıp bile değil,
işkembe-i kübradan sallamak yalnızca.
(11 Temmuz 2017)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder