Pazartesi, Temmuz 24, 2017

Video Oyunlarının Evrimi: 1962-2017

11 dakikalık çok hoş bir özet bu:
Bizim sürekli tezimiz olan, ‘grafik çözünürlük artarken, gerçek olmaya ikna hala aynı düzeyde kalıyor’un da bir özeti bu aynı zamanda. FPS oyunları için, bu çok belirgin.
Oyun müziklerinde ise, muazzam bir ilerleme olmuş. Çok basit dijital müzikten, çok masraflı, envai çeşit müzikli ve kompozisyonlu oyun müziklerine gelinmiş.
2001 (Max Payne, 05:45 / 11:00) gibi, bugünün grafik anlayışına gelinmiş ama 3 boyutlu uzayda devinim, o günden bu yana hala ikna edici değil.
3 boyuta yakın etki, 2011’de yakalanmış (Skyrim, 08:18). Bu da, neden sinemasal fragmanların o tarihten sonra devreye girdiğini açıklıyor.
2013’te (Tomb Raider, 09:10) insana benzeyen oyun insanı figürü ortaya çıkmış.
2015 (Star Wars, 09:50), yeniden fiürsel temsil gerilemesi demek olmuş. Belki de bu, hitap edilen yaş grubu ile ilgilidir.
2017’de (Horizon Zero Dawn, 10:30) ancak asıl nokta yakalanmış.
65 yıl: Bu, bizce büyük bir teknolojik başarısızlık. Büyük bir ticari başarısızlık aynı zamanda. 1 milyar dolarlık tek oyun cirosundan söz ediyoruz burada. O zaman işinin hakkını vereceksin ve diğer saçmalıkları oyun diye piyasaya sürmeyeceksin.
Bu konudaki en büyük saçmalık, durumuna çok geç ayılan Wii fecaatidir bence. Resmen nitelikli dolandırıcılıktı yaptıkları. Reklamda olanın % 1’i yoktu oyunda.
Yetişkin oyunu oranı ise, en başından beridir hala pratikte % 0. En büyük rezillik de bu işte. Çizgiromanlar bile bu konuya çözüm buldu ama oyunlar denemeyi hala ve henüz düşünmüyor bile.

(21 Temmuz 2017)

Hiç yorum yok: