Pazartesi, Eylül 11, 2017

Leon: Sting: Shape of my Heart

Ne yahu bu.
Ben bu filmi seyrettim.
E tabi, renkli olarak.
Ama bu siyahbeyaz bir film derlemesi klip. Filmin bize gösterilmeyen planları var. Acaip riskli (yanlış anlaşılmaya çok-çok yakın) duygudurum planları bunlar.
Kızın neden dişilimsi, Leon’un neden frijid ama neden havada asılı bir pedofili olduğunu açımlıyor bize bu klip.
Hem de Sting ile.
Çenem düştü.
Nathalie Portman var ortada oyuncu olarak: İlk başrolü ve rol virtüözitesi olarak. Neredeyse, ‘hala o rölü oynuyor’ diyesim gelecek, o kadar yani.
Yakıcı ve sinir bozucu bir örnek bu.
Siyahbeyaz olarak da feci melankolik.
Adam / Jean Reno desen, döktürüyor: ‘Fareler ve İnsanlar’dan gir, ‘Küçük Sezar’dan çık. Hatta, ‘Charly’ (Robertson) tematiği bile var işin içinde. Reno, sonra oyunculukta birçok alanda döktürdü ve yaşam yoluna devam etti.
İşin kötüsü Portman, o roldeki yaşında takılıp kalmış, epeyi filminde ve belki hala.
Filmin anafikri de bu, ezeli-ebedi bir önergen / erin kız.
Zembereğin tetiği, silahın tetiği değil, zembereğin tetiği, insan öldürmek için yine.
İnsan öldürmek, orgazmdan daha keyif verici çünkü. Sonuçta, katkı libidosu daha yüksek, o kesin.
İkisi de, her kezinde birer küçük ölüm ama bu ne o filmin, ne de bu metnin konusu.
Ve asıl.
‘Little Fifteen’…
+
Dipnot.
Bu da, aynı parçayla renkli bir film-klip derlemesi.

(8 Eylül 2017)

Hiç yorum yok: