Nüfus:
4-8 milyar.
Globallik
% oran: 15-50.
G-7’deki
AG-100 göçmen % oran: 5-20.
Okuryazarlık
% oran: 95-85. Kadınlarda: 90-75.
Kentleşme:
% 70-85.
Tarım nüfusu
% oran: % 50-30.
Hizmet
sektörü: % oran: 20-40.
Birinci
Sanayileşme % oran: % 50-70.
İkinci
Sanayileşme % oran: 0-10.
Ortalama
yaşam beklentisi: 60-75.
Emeklilik
yaşı: 55-70.
+
Siyaset:
Sol-sağ
ayrımı ayırtsızlaştı. Yeni, farklı, küçük, marjinal partiler devreye girdi.
Muhafazakar
partiler, muhafazakar ahlakı ve dini sildi. Liberalizmi, muhafazakar ve bazan
sol partiler uyguladı. Liberalizmi uygulayan hemen hiçbir partinin adında, bu
dönemde liberal sıfatı yoktu ama eskiden vardı ve politik statüleri farklıydı.
+
Askeri:
Yeni
savaşa giren 6 ülke: Sudan, Libya, Suriye, Irak, Afganistan, Somali.
Yarı
savaştaki 4 ülke: Pakistan, Nijer, Mısır, Lübnan.
Bölünen
7 ülke: SSCB, Çekoslovakya, Sudan, Ukrayna, İspanya, Suriye, Irak.
Yanılmış
devlet % oran: 40-67.
+
İktisadi:
Genel
enflasyon (40 yıl): % 200.
Dolar
milyarderi sayısı: > 1.000- > 2.000.
En alt
sınıf (yoksulluk sınırı): % oran: 10-20.
Alt
sınıf % oran: 25-30.
Orta
sınıf % oran: % 55-30.
Üst
sınıf: % oran: 10-20.
En üst
sınıf: %o 1 - % 1.
Sonuç: Orta
sınıfın büyümesinin hedeflendiği açıklandı ama 40 yılda ve sonuçta bu sınıf küçüldü:
Zenginler daha zengin, fakirler daha fakir oldu.
Genel
çizgi özeti: Sabit ve dar gelirlilerin yaşam düzeyi, ya aynı kaldı, ya da
düştü. (Yaşlandıkça artmaması da düşüş aslında.) Orta sınıf göründe şişirildi
ama et yeme oranı gibi noktalarda sabit kaldı. Üst sınıf (özel girişimciler
şişti) ama iflas oranı % 15, sınıf düşme oranı % 5: Yani % 20 sınıf atlamaya
çabaladı ama başlangıca göre geriledi. En üst sınıf aşırı şişti / şişirildi: 7
kişinin serveti, geri kalan 7 milyar kişinin servetine denk oldu.
Dolar
milyarderleri oranı: Milyarda 500 ya da on milyonda 5.
Gıda
harcamaları oranı düşerken (diyelim % 30’dan 20’ye), cep telefonu gibi mallarda
sıfırdan % 10’a çıkış oldu, barınma sabit gibi (% 20) kaldı. Diğer bir deyişle,
insanlar hala et yemeyip, cep telefonunu bin dolara aldılar, aylık 600 dolar
maaşla.
+
Bilim-sanat-düşün:
Çapraz
medya ile yeni bir sanat dalı doğdu. Avangard sanat, bir zamanki bol üretimli
moda akımlıktan, has ve eser miktarlı öz durumuna geri döndü. Ya da: İnsanların
önemli bir bölümü, sanata inancını yitirdi, çünkü tüm inançlarını yitirdi (çok bağlandığı sistemin değerlerinin
çökmesiyle ortaya çıkan aksiyolojik vakumlaşma) ki bu da bir Yeni Orta Çağ
simgesi.
En az
100 yeni bilim dalı veya altdalı doğdu. 100 küsur yıllık
Einstein-Planck-Heisenberg trilemması, temel bilimlerin yolunu tıkadı, tıkıyor,
tıkayacak.
Düşün, yavaş ve kesin inişine devam etti.
1980’de
% 100 sayılabilecek okullaşma, 2020’de % 90’ın altına indi ve iniş de sürecek.
Bu süreç, Yeni Orta Çağ’ı besleyen en önemli etkenlerden birisi.
+
Tarih:
Tarihin
orta boy sikluslarından biri tamamlandı. Liberalizm çöktü. Liberal partiler oy alamaz
oldu. Çıkış yolu bulunamadı hala, 2020 momentinde.
Devrim,
darbe, iç savaş, savaş marjinal yolları denendi, deneniyor, denenecek.
Su,
gıda, enerji, ekonomik krizler (global ve makro-makro) gelmedi. Göçmen yoluyla
nüfus krizi geldi: Göçmen dalgaları, Orta Çağ barbar istilalarının yerini aldı:
G-7 ülkeleri, kendi kendisini istila ettirdi ya da.
21.
Yüzyıl’ın, bu dönemin ardından duralama ve az gerileme dönemi olacağı
kesinleşti. Yeni hegemonların oluşması ve sonuca varması 50 yıl alır en az: ABD’ninki
45-50 yıl almıştı.
20. Yüzyıl
başında, (Osmanlı, Rus, Avusturya-Macaristan) 3 imparatorluğun çök(ertil)mesi
üzerinden, hegemon dağılımı değişti. 21. Yüzyıl bayında, ABD ve AB kendini
hegemon alarak tasfiye etti. Onlar gibi olmak koşuluyla, yeni hegemon oluşmadı
son 40 yılda.
20.
Yüzyıl’da 2 dünya savaşı ve 2 dünya devrimi oldu. Bunun 5 yıl için daha,
biricik kalacağı kesin gibi. 21. Yüzyıl’da bu öleçekte ve ölçütte başkalaşım
umulmuyor.
+
Özet:
40 yılın
zenginlik getirmediği, zenginlik getirdiklerinin yaşamında da bir dönüşüm
olmadığı gözlendi. Tam tersine, etkin okuryazarlık düşmeye başladı, hem de bunu
arttıracağı önesürülen internet yoluyla.
Teknoloji,
savaş dahil, hiçbir insani konuyu çözemedi. Onun yerine tam tersine, işleri
daha olumsuz duruma getirdi: Yakın gelecekte küçük ölçekli nükleer silah
kullanımı dahil.
Eski-Asıl
Orta Çağ’da olduğu gibi, Yeni Orta Çağ’da da, kampüs türü merkezlerle
kurtarılabilen manevi (kültürel, sanatsal, bilimsel, düşünsel, bilgisel)
değerler kurtarılacak, geriye kalan tümü çözülecek, kültürel fermentasyon (aslında
dejenerasyon ve dekadans) yaşanacak. Epeyidir yaşanıyor da aslında.
Bu
açılardan bakılınca, tarihin 13.
makro-makro çöküş döneminin öncekilerden pek de farklı olmadığı görüldü.
Geçiş döneminin muğlaklığı, bulanıklığı, kaosu egemen oldu Dünya’da.
Kesinleşmeyi de, ancak ve ancak makro bir kriz getirebilecek.
Yani:
400, 800,
1200, AB’yi orta-çağ’ladı ama 1350 veba salgını rönesans’ladı. 11 Eylül 2001
ABD’yi, 2016 Brexit AB’yi, 2011-2017 Arap Baharı İslam-Arap’ı (petrolcüleri)
bitirdi. Yukarıda adı anılan makro-makro krizlerden birkaçı birarada gelirse,
çöküş dönemi uzayabilir, öyle olmazsa erken-ara-premature
bir veya birkaç global rönenans yaşanabilir.
Bu 2 dalgalanma, istatiksel olarak birbirinden bağımsız.
Dünya’nın
(100 milyondan 10 milyara giden toplam nüfusunun) % 30’u için, 5 bin yıllık
tarih boyunca, hemen hiçbirşey değişmedi. Ceteris paribus da bu. Gerisi bir çıkar
biner veya bir iner bir çıkar.
(5 Kasım 2017)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder