Ne
yapmış da, halkına ihanet etmiş?:
“Türk
Halk Müziği sanatçısı Arif Sağ, arabesk şarkılar söylediği dönemle ilgili
olarak, "Bir dönem halkıma ihanet ettim" ifadelerinde bulundu. Arif
Sağ, arabeskin yoksulların duygularını sömürmekten başka bir şey olmadığını
savundu.”
İyi de,
arabesk söylemekle, halka ihanet falan edilmez ki.
Şimdi
Müslüm Gürses, 50 yıl sürekli arabesk söyledi diye, bir halk düşmanı mı yani?
Yoo…
Ancak:
Bir halk
şairi, bir aşık, bir saz ustası, milletvekili olmaz, halkına ihanet etmek
bununla olur. Oldu da.
Ye kürküm
ye, halkına ihanettir çünkü.
Zülfü
Livaneli gibi diyelim.
Aşık
dediğin, Neşet Ertaş gibi, ayrılır, bağlanmaz. Yolda kalır hep. Tasavvuf
dediğin, taoizm-İslam senkretiği bir itikaddır çünkü.
Artı,
bunu söylemek medyatik kalma çabasıdır, ünlünün unutma psikozudur. Asıl bu da,
halkına ihanet etmektir. Baksanıza, adam kendine magazin sayfalarında yer
bulabiliyor ancak. Ve bu da ona uygun geliyor.
Kurt
kocayınca, eşeğin maskarası olurmuş. Sağ’ın da kendini maskara etmesine hiç
gerek yoktu.
Eğer bu
bir gerçek eleştiri olsa, ancak çok geç olduğunu söyleyebilirdik. Bu, bir
ironi.
(3 Şubat 2018)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder