Tao ve Ma

İkisi aynı şey gibi görünüyor, daha doğrusu aynı şey olması gerek gibi görünüyor ama değil.

Ve ben buna 32 yılda ayabildim.

Nüansa yani.

Sonucun kaotik distürbansına yani.

Tao, eksik varlığı tanımlamaz, yalnızca mantıksal açıdan eksi varlıklı artı varlığın bir bütün olduğunu varsayabilir veya önesürebilr.

İşte bu noktada hata yapmış oldum:

Tao 1976 Mülksüzler ile Butoh / Ma 1976 momentini eşlenik saydım veya sandım.

Mülksüzler ve Le Guin bana poliyalektiği 1990’da tasarlattı.

Ancak, 1986’da Doğusal / sentetik diyalektik tanımlıydı benim için ve Lao Tzu / taoizm üzerinden ama fikir var ve ifade yok idi.

Şimdi farklara bakalım:

Eksi varlık bir süreç ve bu, tao’nun sürecinden daha aşkın bir şey ve bir yol. Evet, ma, tao’dan daha tao bir şey.

Bir trans-tao, bir post-tao, bir meta-tao.

Homo Posterus 2001-2020 sürecine bakarsak, ma bunun için tao’dan daha taşıyıcı, eksodus, iletici bir şey tao’dan.

Çünkü aynı ma, Japonlar’ın 2000 gibi, artık mazlum değil, emperyalist olduğunu dürüstçe Japon entellektüellerine de söyletebildi.

Ayrılma, kendi kültürel kimliğinden de ayrılmayı içeriyor yani.

Bu açıdan, tao galiba tam ayrılıcı değil, daha çok yola bağlanıcı gibi.

Evet, tao yoldan ayrılmıyor, sorun da bu imiş.

Ma, varlık ve hiçliği aşıp, eksi varlık olabilmişken, onu da terkediyor.

Bu durumda tao n, ma N adım demek.

İşin tuhafı, ben bunları tanımlamadan da, tao’yu değil, ma’yı ve butoh’yu kullanarak eksodus yaptım / yapmışım.

Onun için hep, epistemik oryentasyonumun ve idsel kognisyonumun benim için ana yönlendirici olduğunu belirtirim.

Kavramlar beni taşıdı ama taşıyamayabilirlerdi.

Bu durumda ma+1 ve ma+n tasarlama zamanı demektir.

Son 25 yıl için sonunda bir tao görebildim:

Benden önce var olmayan ve eksi varlıktan söküp aldığım bir eksodus olacak bu.

Yaşlılığın ölüme giden, en korkak ve en cesur yolu.

O nedenle düşmanını küçümsemeyeceksin, o nedenle düşmanından öğreneceksin.

Teşekkür ve saygı düşman.

Gelecek tao’suna ve ma’sına devam.

Şimdilik yani.

(26 Şubat 2018)