Pazar, Şubat 04, 2018

Happy! ve Amerikan Tanrıları

İlkindeki hayali kahramanlar, ikincisindeki tanrılarla semantik olarak aynı. Çünkü, enazından çoktanrılı dinlerin tanrıları da yine insan tasarımı (bunu söylemek suç sayılmıyor). Tektanrılı dinlerin tanrıları içinse sustuk.
Bir metnimden alıntı:
Bizim eski iyi yeni kötü ile ikisinin bir planı var:
“Adam ön kapıdan, kadın arka kapıdan dalar.
Bu, Motoko-Batu / GitS göndermesidir ama bunun farkında olduklarını sanmıyorum. Batu, Motoko’nun hep arkasını kollar ve Motoko hep önden dalar: İkisi de robokoptur, Batu Motoko’ya aşıktır ama Motoko yazılım olarak enginleşmeyi seçer ve Batu, bunu hiç anlayamaz.
İşte o yazılım enginlik, burada hayali kahraman olarak, başka bir fantastik.
İşte bu nedenle, aslında fantastik ve bilimkurgu kardeş ve bir madalyonun 2 yüzü.”
İşte, bu dizideki ölmek üzere olan eski iyi yeni kötü eski polis ve eski sevgilisi artı hala görevde olan kadın polis, AT’nda Odin ile sözleşme imzalama hatası gösteren Gölge Ay’ın, onun tarafından öldürülen karısının kocasına taparlığa dönüşmesi, onda tanrısallık algılaması durumuyla tıpatıp benzer.
Biz, bu biçimiyle öykünün, erkek polisin ölümle enginleşmesi ve kendisinin de kızı için bir hayali arkadaş olması sonunu umuyoruz. (Burada da, Sprawl Üçlemesi’ndeki yazılım yapay zeka olarak enginleşmeye gönderme var gibi.) Ki zaten ilk 7 bölümde kızı, hala onun yüzünü göremedi. Tüm gördüğü annesinin yanındaki fotoğraf. Bu da, hayali bir baba demek. Zaten, adamın ilk bölümde ‘ölemem ben’ demesi, bazı fantastik güçlerin onu yaşamaya ve sınav vermeye mahkum etmesi olarak yorumladık. Bu da, Shadow’un karısı için de geçerli, çünkü o aslında kocasını aldatmış feci bir günahkar ama mezardan geri döndürülmüş.
Bu ‘kefaret ödeme’ hristiyan teolojisinin, aksiyolojisinin, mantığının, öykülerinin sevilen bir tematiği. Aslına bakılırsa, Batu da iyi tamir edilen bir robokop olmanın kefaretini ödemek için, kendini en tehlikeli durumların içine fırlatıyor.
Biz, burada kurmaca öyküden ayrılıyoruz:
Gerçek yaşamda, iyiler kazanabilir, yitirebilir, nötr kalabilir ve bunun ne yazık ki adaleti yok. Zaten bu kadar iyi edebiyatı da onun için yapılıyor, çünkü bir şeyin çok yapıla edebiyatı, onun gerçek yaşamda hiç olmadığı anlamına gelir ve 7 milyarın hepsi kötü şu an.
İşte o nedenle biz, Homo Sapiens’i toptan idama mahkum ettik.
Bizim de, fantastik öykümüz bu:
Gerçek yaşamda öldüremediğimiz kötüleri, metinlerimizde katletmeyi fantastik metin üzerinden deniyoruz.

(2 Şubat 2018)

Hiç yorum yok: