Yıl
1968. Mekan, Galatasaray Lisesi’nin bir sınıfı.
Cevdet
Kudret ile birlikte, 1. Cumhuriyet’in ilk dönem eleştirmen, edebiyat tarihçisi
konusunun 2 kalesinden biri olan Tahir Alangu edebiyat anlatmaktadır. Durur, 5
kişiyi tek tek elle sayar:
“Sen,
sen, sen… Yazar olacaksınız. Mollar, günce tutun.”
Bunlar
şu kişilerdir:
Ferhan
Şensoy, Engin Ardıç, Selim İleri, Nedim Gürsel, İzzet Yasar.
Şensoy,
1. Cumhuriyet yıkan 3 darbeci kuşak ordunun darbesini öven bir noktaya gelir.
Ardıç,
1. Cumhuriyet’i yıkan şeriatçı odaklardan birine kapılanır.
İleri,
1. Cumhuriyet’i yıkan şeriatçı odaklardan diğerine kapılanır.
Gürsel,
1. Cumhuriyet’i yıkan dış odaklardan birine kapılanır.
Yasar,
göreli en az köle olanıdır. En az ünlü olan da odur.
İşten,
Batan Cumhuriyet’in Malları bunlar…
Hoca ve
talebeleri…
Usta ne
dedi, çıraklar neler yaptılar?
Bu
ülkede, 1940 kuşağı yazarlar çıktı, bu ülkede 1950 kuşağı yazarlar çıktı bu
ülkede 1960-1970 kuşağı yuzarlar çıktı.
Bu
ülkede 1983 kuşağı yazar bir tek Latife Tekin çıktı, Orhan Pamuk’u ve Mehmet
Eroğlu’nun yazardan saymıyorum. 35 yıldır çöl veya kutuptayız.
Duygu
Asena’yı, Ayşe Kulin’i kadın yazar saymıyorum.
Hepsini,
batan Cumhuriyet’i batıranların işbirlikçileri sayıyorum: Bir kültürü,
dekadanta ve dejenerasyona sürüklediler elbirliğiyle…
Ve o
nedenle de, bu Cumhuriyet batardı tabii, diyorum.
Yıl 2018
ve 50 yıl sonrası için bu böyledir, diyorum.
(13 Ocak 2018)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder