Bir
haber:
“İlk
sandık çıkış anketleri, ne sağda ne solda kendini konumlandıran ve başbakan
adayı 31 yaşındaki Luigi Di Maio olan 5 Yıldız Hareketi’nin yüzde 32.5
dolayında bir orana ulaştığını gösterdi.
81
yaşındaki Silvio Berlusconi’nin liderliğindeki sağ ittifakı ise yüzde 33-35 oy
oranına ulaştı.
Matteo
Renzi liderliğindeki sol ittifakı da yüzde 24-28 seviyesinde kaldı.”
Bunlar
ne anlama geliyor?
Apolitik
politikacılar dönemi başladı. Bu, Fransa’da da böyle oldu.
Altaçılım:
‘Ne sağ,
ne sol’ diye bir şey yok. Sağın sağlığını ve solun solluğunu yapmaması diye bir
durum var. Muhazakar-liberal, hristiyan-demokrat, liberal-demokrat, vd
olamayacağı gerçeği var.
Başkanlık
sarayını kerhaneye döndürse de, birileri seçilebiliyor. Bu, Fransa’da da böyle
oldu, Sarkozy ve Hollande ile.
Seçmenin
seçime katılımı her ülkede düşüyor ama farklı hızlarla ve oranlarla. İtalya’da
da düşmüş.
Altaçılım:
Yani seçmen, ancak 70 küsur yıl sonra, seçimlerle hiçbirşeyin değişmediğine
ayabilmiş.
İtalya’da
küçük, marjinal, farklı, yeni parti oluşumu yok ya da meclise girememiş. Çünkü
seçim sistemi ancak % 40 oy oranı ile iktidar getiriyormuş.
Altaçılım:
Bu baraj ve diğer seçim kota sistemleri, tümüyle birer oyun. Sonucu etkiliyor
ama oy çalmaktan farkı da yok.
Sonuç:
Demek ki
garp cephesinde değişen bir şey yok.
AB
kaput’a devam.
(5 Mart 2018)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder