Prisma, Fotoğrafta Dijital Efektte Yeni Kuşak, Çapraz Medya

15-16.03.17 günleri, kendim için ilk ve şimdilik biricik olan deneyimler yaşadım.

Daha önce Iphone’larda fotoğraflara çizgiroman efekti yapan programlar olduğunu biliyordum ve görmüştüm. Ancak, bunların gelişmişliğini, çeşitliliğini ve (bazıları kısa süre için de olsa) bedavalığını bilmiyordum ki bu gerçekten yeni gerçekleşmiş olabilir, o nedenle konuyu özellikle tarihledim. Çünkü, Prisma konusu henüz Wikipedia’ya girmemiş.

Prisma türü programlar, Photoshop gibi bir şey değil. Orada 10-20 adımda yapılacak olanı, burada 1-2 adımda yapıyorsunuz. Yine de, tümüyle kullanıcı dostu olduklarını söyleyemem, çünkü altprogramlara verilen adlar fecaat: Anime adlı birinin anime efekti ile hiçbir ilgisi yok, halbuki onu tasarlayanların, hiç olmazsa William Gibson’un ‘anime mavisi’ deyimini bilmiş olmalarını beklerdim.

Sketch Photo tam da adının işini yapıyor. Skeç (tiyatro olarak değil, grafik olarak), karalama, desen, grafik, akademik çizim, vd gibi adlarla anılanı, bir fotoğrafı ele alarak 15 saniyede yapıyor. Oysa, 25 yıllık deneyimli bir grafikeri oturtun, eline fotoğrafı verin, onu herhalde yarım saattan önce skeçleyemez ki programın sonucu birebir uyumlu gerçek fotoyla.

Aranot: İşte bu, fotoğraf-resim çapraz medyası ve bu konuyu ‘Fotoğraf ve Resim: 1820-2020’ metnimizde açımladık.

Ancak, ileri ve gelişkin adımda irdelemede, fotoğraf programının hataları ortaya çıkıyor, çünkü tonlamaları tam yakalayamıyor ve yanlış yerlere kontur çizgisi atıyor veya tersine hiç atmıyor.

Yine de, bir bedavalar, iki yaptıkları bu biçimiyle epeyi işe yarıyor: Bana bir sergi açtıracak kadar yaradı örneğin.

Ancak, iş dönüp dolaşıp (insana değil) yaratıcı zekaya / beyine geliyor. Ben beynimde belki 30-40 yıldır dönen kareleri yarattım 2 günde.

İşin tuhafı, komiği, ironik olan yanı, 2 yıldır yana yakıla gençlere konuyla ilgili sorular sordum. Aval aval yüzüme baktı hepsi. Onlar için o programlar, ‘ha ha, hi hi’ eğlence konusu yalnızca. Onun sanatsal bir yaratıya yarayacağı akıllarına gelmiyor veya onu tersine reddediyorlar.

Fotoğrafçı ve 20’li yaşlarının başında genç bir arkadaşım var ve bunları kullanmayı reddediyor. Oysa, kendisinin fotoğraf yaratısı bir yerde tıkandı ve durdu, o barajı ancak o efektlerle aşıp, yeniden basitliğe ve sadeliğe dönebilir. Oysa, eğer o programı kullansa, ruhunun kirleneceğini sanıyor. Gerçekten öyle, 21. Yüzyıl’da 18. Yüzyıl romantiği alaturka gençlerimiz mevcut.

Dolayısıyla, iş yine başa ve çıplak beyne düşüyor.

Sergi bütünü havucu, beni tam moruk baharı havasına soktu. Sacks’in kadın aşkı ile yaptığını, ben sanat ürünü aşkı ile yapacağım ve yeniden yeşereceğim bu bahar ve ölüm ensemde.

Dipnot:

Prisma’nın resmi sitesinde, kendilerini fotoğraf programları da üreten ama temelde sinirsel ağla öğrenen programlar üzerinde uzmanlaşmış bir şirket olarak lanse ediyorlar.

https://prismalabs.ai/about.html

Bence bunun anlamı şu:

Askeri programlar da üretiyorlar, çünkü insansız hava araçları olsun, dıronlar olsun, bu görüntülere gereksinim duyuyorlar.

Profesyonel fotoğraf programları ise, Photoshop’un bebek oyuncağı gibi kaldığı şeyler yapabiliyor aslında.

Zihnimde hala yapılacak ileri adımda işler var: Sanat fotoğrafı üretimi konusunda yani. Onlar onu üretmiştir ama benim onu satın almamın imkanı yok. Çünkü anımsadığım, bir zamanlar Photoshop türü programlar, bugünün parasıyla 20 bin dolardan başlayan fiyatlarla satılırdı.

Olsun, bu hayalim gerçekleşene kadar yaptığımı yine yapacağım:

Neler yapmayı hayal ettiğimin tanımını, çizimlerle, fotolarla, efektlerle kabaca sınırlayacağım. Çünkü Sketch’in otoportreme yaptığını, zaten 2 ressam beni ayrı ayrı çizerek (yine sketch / design) yapmıştı, benimkisi / 3.’sü, otoportre ve 3’leyici oldu.

(15 Mart 2018)