Pazartesi, Mart 30, 2020

Ölürken / Yazarken 4

ÖY 4

Corona'yı görüp, sonunu öğrenmeden ölmek.

Matematiksel kapasite açısından en kapsamlı problematik oldu. Sonu, 2050 ertesi. Kanser olmasam bile, menzil yetmedi. Buna üzüldüm.

Çözülülmeyecek denklem olmadığını bir kez daha yaşadım.

En basit yeniliklere bile insanların kapalı olduğunu gördüm.

Bu da fazladan ölü demek oldu.

Not: Corona kapmış olabilirim. 2 ayda beş on solunum yolu enfeksiyonu kaptım.  Bir tanesi iki gün üstüste kan pıhtısı tükürttü.

Ölümümün bilincine varamıyorum.

Ölürken / Yazarken 3

Öleceğini başkalarından öğrenmek.

46 yıldır çok az konuştuğun arkadaşın sana yurtdışından kitap yollamayı önerdiğinde...

Tuhaf ama aynı raporlar bana başka şeyler söylüyorlar.

Ölürken / Yaşarken 2

ÖY 2

Ölümü bu kadar çeşitli alanda ve peşpeşe deneyimlememiştim hiç. 

Hemoglobin 10'dan 5'e düşünce 200 nabız ve bilinç kapanması, potasyum eksikliğinin aşırı bitkinlik yapması, kalbin yetmemesi, panik atak. 

3 hastalık ise Çanakkale geçilmez hesabı karşımda. 

14 yıldır doktor, ilaç ve hastaneden kurtulamadım. Son erken geldi. 

Bunun tüm yaşamımdaki şans dağılımına uymadığını gözlüyorum. Haksızlık bu. 

Doktorlar abartıyor mu? Bilmiyorum. 

Bağırsak için 1 yıl önce doktora gitsem, iyi mi olurdu? Bilmiyorum. 

Koah ve kalp bu kadar kötü olmamalı, onu biliyorum.

ŞE dahiliye başşefi böbreğimi almayı düşünüyordu. Her doktor farklı bir şeyi savunmayı zorunluluk sayıyor. 

82 yerine, 60 haksızlık. 

Artı :

Yazdıklarımı ne yapacağıma ilişkin yeni bir düzenleme tasarladım.

Artık kitapçılık yok. 

Artık yazarlık az var. 

150 kitap edisyonu ile uğraşamam. Yönerge yazarım yalnızca. 

Bu da aslında 50'sinde ölmüşlük demek.

(

Cumartesi, Mart 28, 2020

Ölürken / Yazarken 1

Evde 3 telefon, 3 bilgiyar var.

Bunu yakın zaman içinde öleceğim, olarak yorumluyorum. Mutlu öleyim isteniyor yani.

Ondan hemen bir gün önce, Ölürken / Yazarken başlığını buldum. 36 yıl YY, 22 yıl ÖY.

Bel ağrım korkunç ama en korkuncu değil ama kalbime bastırıyor. Bu akşam Remeron yutacağım.

Dün ve bugün kan pıhtısı tükürdüm. Aynı yer acıyor. Koah kanser olmuşsa, üzücü. Babamın da son dönem ayakları şişmişti. İki kanser, bir kalp bitirir beni.

İnsanın kendi naklen ölümünü izlemesi tuhaf.

2 ay corona, 1 ay ameliyat, derken bu dosyayı kabaca tamamlarım herhalde. 60 yaşımda bitiremeyeceğim işe başlamayayım daha iyi.

İlk satırlar. Böyle yayınlayacağım.