Bir
ateistim.
Kuran
dinlemeyi severim ama.
3 icraya
taparım:
Bir:
Abdullah
İbrahim, İmam ki asıl adı Kuran idi:
İki:
Bryan
Eno, Kuran:
Üç:
Bir de,
Oya-Bora’nın Bora’sının tekbirine. Ruhi Ayangil yönetiminde, BÜMK korosundan
1979 gibi dinlemiştim ‘Ümmeti Sala’ formunda.
Evet, Batı’nın kalesi ve Hristiyan sömürgesi
sayılan bir yerde, kiliseden bozma
bir yerde tekbir dinlemiştim.
Ateizmim de güçlenmişti. Hala da güçleniyor.
İlk
ikisi, bunu yaptıkları için, ölüm tehdidi almıştı. Biri Hristiyan, biri
Müslüman. Bora’yı bilemem.
Aka Gündüz
Kutbay da, 1970’lerde ney ile Zikir’i cazlaştırmıştı.
Evet, o
zaman özgürlük vardı, o zaman Dünya Müziği vardı, o zaman New Age vardı, o
zaman caz vardı, o zaman 3. Dünya vardı, o zaman onur vardı, sanat onuru.
Ve:
Hiç
kimse onları silemedi tarihten.
Proleter-entellektüel burada ey tarih...
Sevgili
kitle, nerelerdesin sen bakıim?
(1 Nisan 2016)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder