Huffington
Post sanal gazetesinin, Nice saldırısı ile ilgili bir haberinde, terkedilmiş
bir oyuncak bebek fotoğrafı kullandıkları için, onları sentimental faşizm ile
suçlamıştım.
Sonra,
bunu açımlama gereği olduğunu düşündüm.
Açımlama
da bu metindir.
Birçok
sıfat gibi, terör de günümüz için kullanılır. Yani, bir Terör Çağı’ndayız.
Böylesi koşullarda sentimentalite artar, hem de ivmeyle artar. Hisler, hezeyan
ve histeri olur.
Bu
durumda, basının gerçeği çıplak gerçekten az az bir nicelikte vermesi uygun.
O
az-az’lık, gerçeğin hem dile getirilirken, hem de algılanırken uğrayacağı
hissel şişmenin bir bölümünü telafi eder. Hepsini değil ama bir bölümünü.
O
haberde taş bebek oyuncak herhangi bir haber değeri taşımıyordu. Muhabir onu
çekerken, onu görenlerin ağlama hissi ile dolacağnı bilinçli ve/ya bilinçsiz
olarak biliyordu. Bilmiş olması da gerekiyordu zaten. Hepimiz insanız ve
davranışlarımızdan sorumluyuz.
Burada
sorun, muhabirden çok editörde. Editör, bu türden envai çeşit muhabir
şişirmesini süzmekle yükümlü kişidir. İşi budur zaten, bunun için para alır.
Yangına benzin dökmek için değil, duygusal yangın ve infial yaratmamak için. O
nedenle, bazı fotoğraflar yayınlanmaz.
Bu
konunun daha da açımlanması gerekli. Nokta. Es.
(19 Temmuz 2016)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder