Naturalist Fotoğraf Tezleri

Bir:

Romanda, önce realizm, sonra o yeterli bulunmayınca, naturalizm geldi. Yani naturalizm, realizmden daha realist sayılmış o zamanlar.

İki:

Resimde naturalizm ve realizm aynı şey sayılmış.

Üç:

Fotoğrafta 19. Yüzyıl anlayışıyla, realist-naturalist resimden yola çıkarak naturalist fotoğraf tanımlanmış.

Dört:

Ancak:

Bizim en usta saydığımız, realist veya naturalist resmin temsilcisi yaşlı Bruegel’in resimleri, ‘genre painting / tür resmi’ olarak tanımlanmış.

https://en.wikipedia.org/wiki/Genre_painting

Bizim fotoğrafta da aradığımız realizm veya naturalizm, işte bu Yaşlı Bruegel’inki.

Güler tarzı fotoğraf, bu tür fotoğrafı, buruş buruş ihtiyar, salya sümük çocuk fotoğrafı olarak görmüş ve uygulamış. Bu, sembolizm ve artı romantizm olmakta, gerçekçilik değil.

Ek not: Biz 21. Yüzyıl bakış açımızla, sembolizmi ve romantizmi ayrı ayrı şeyler değil, anti-realizm olarak, simgeselcilik-romantizm eşlenikliği olarak görüyoruz. İkisi de duyguculuk, düşüncecilik değiller.

Bruegel’in köylüleri şu an yaşasalar ve önümüzden geçseler, onları resimden aynen hatırlarız, o kadar kesinkes belirgin bir görsel-epistemik sözkonusudur.

Şerh: Buraya, Magritte’in ‘bu bir köylü değildir’ ikilemini sokmuyoruz.

İşte biz bunu 21. Yüzyıl’da, 2000-2040 arasında yapmaya çabalıyoruz. Savaş muhabiri veya fotomuhabir olmadığımız için de, gündelik yaşamın ayrıntılarını fotoğraflıyoruz. Sokak çocuğuyuz çünkü, hep yaşadığımız yer orası çünkü.

Sonra onları derliyoruz, ayıklıyoruz, eliyoruz, sınıflandırıyoruz, bir kavramsal çerçeve içinde haritalıyoruz ve ortaya Kuburkent İstanbul için % 1 oranlı bir örnekleme çıkmış oluyor 100 kare ile.

Kurusıkı kovanı mı fotoladık, o içinde yaşadığımız yakın zaman-mekan içinde kullanılmış oluyor.

Apartman sepeti mi fotoladık, o içinde yaşadığımız yakın zaman-mekan içinde çok-çok sık kullanılıyor oluyor.

Ayrıca, görsel öğe olan fotoğrafları sözdilisel öğeler olan metinlerle destekliyoruz. Açıklamalar ekliyoruz ki epistemik harita daha kesin olsun.

Biz bunu yapmak için düşük verimli kaldığımızı düşünüyoruz.

Ara Güler gibiler, 2,5 milyon kareleri ile bunu mükemmelen becerebilirlerdi ama bunu denemediler ve hatta denemeyi hayal bile etmediler, edemediler. Biraz da çıkarları, kasıtlı bir dezenformasyona yöneltti olanı. Tam kesin gerçek olan fotoğraf satmıyor çünkü ve onlar fotoğrafı para kazanmak için uyguladılar hep.

Olsun:

Ben kalfa olayım, onlar usta olsun; ben amatör olayım, onlar profesyonel olsun; ben anonim kalayım, onlar ünlü olsun.

Sonuçta fotoğraflarımı, geleceğin fotoğrafını inşa edebilecek genç kuşaktan binlerce kişi gördü. Elifle mertek birbirinden ayrıldı.

Gerisi onların işi. Ben üzerime düşeni yaptım.

Nokta.

(2 Mayıs 2017)