Youtube’dan
sırasıyla 3 link:
Müzik
Piazzolla’nın. Beste olarak.
Farklı
zamanda, kendisi de farklı çalmış onu. En azından bandoneonuyla.
Farklı
yorumcular da, onsuz olarak, epeyi farklı yorumlamışlar parçayı.
Dans
olarak ise, 2 yorum seçtim.
İlki,
bildiğimiz tango. Referans ve standart veri tabanı o olsa gerek. Onun müziği
ise, duyduğum en melankolik ‘oblivion’ yorumu ve icrası.
İkincisi,
Holywood filmi dijital efektçisi ve
‘comics’ çizeri Woodward’ın çizgifilm, koreografi ve modern dans yorumu dizisi.
Onunkisi klasik tango değil. Hatta bazı yerlerde tango bile değil. Ancak;
çapraz medya, meta-sanat, çoklu sanat.
Sorun
şu:
Bunların
hepsi de ‘oblivion’ ve birbirleriyle çeliştikleri ve çatıştıkları alanlar var.
Sanat
buna zaten izin veriyor, deyip işin içinden çıkmayacağım. Onun yerine, bunu
imlemekle yetineceğim.
Bir de
bilgi:
Piazzolla,
tango dansı olmayan tango müziği
icrası ve bestesi yapmış. Onu cazlaştırmış ve dünyamüziğileştirmiş çünkü.
Sözünü ettiğimiz caz da, otantik caz değil, dünya cazı.
Bundan
sonraki açılımlar, tarafımdan onlarca metinde yazıldı. Bu bir bağ ve açılım
metni o nedenle.
(6 Nisan 2016)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder