Kapitalizm İşlemezken: FT's Non-Public 150

Bu liste, Financial Times’ın borsaya tümüyle kapalı şirketler listesi: İlk 10’a bakalım: Company Country Sector Estimated Market Value as of Dec 2005 ($bn) Type Type (1) “1 Saudi Aramco Saudi Arabia Oil gas 781 S State owned 2 Petróleos Mexicanos (Pemex) Mexico Oil gas 415 S State owned 3 Petróleos de Venezuela SA Venezuela Oil gas 388 S State owned 4 Kuwait Petroleum Corporation Kuwait Oil gas 378 S State owned 5 Petroliam Nasional Berhad (Petronas) Malaysia Oil gas 232 S State owned 6 Sonatrach Algeria Oil gas 224 S State owned 7 National Iranian Oil Company Iran Oil gas 220 S State owned 8 Japan Post Japan Postal services 156 S State owned 9 Pertamina Indonesia Oil gas 140 S State owned 10 Nigerian National Petroleum Corporation Nigeria Oil gas 120 S State owned” http://www.ft.com/cms/s/2/5de6ef96-8b95-11db-a61f-0000779e2340.html#axzz44sDoLE1o (Kaç tane ‘state owned / devlet malı’ var bakalım?) İlk 10 şirket, 3 trilyon dolar değerinde. Devamı ile hepsi, Dünya ekonomisi değeri eder. G-7 ekonomisi 10 kere tüketildi, bunlar 0 kere tüketildi. Anladınız mı Arap Baharı’nın kerrakesini?: ABD, elinin uzanamadığı tüm ciğerleri mundar ediyor, petrol fiyatlarının canına okuyarak. (Yine de, ilk 25’te bile, 5 tane ABD şirketi var.) OPEC üyesi ülkelerin, şirketlerini özelleştirmemiş. Diğerleri ise, trilyonlarca dolar. Burada en büyük ironi, Ortadoğu’daki 1 nolu ABD müttefiki Suudi Arabistan’ın, petrol fiyatı düşüşlerinden en büyük zararı görmesi, 10 trilyon dolarlık şirketin, daha özelleştirilmeden 1 trilyon dolara düşmesi durumu. Ki bu da, krallığın sonu demek olacak. Tebaa, beleş arpaya 100 yıldır alıştı çünkü. Başka bir şey daha olacak: Kapalı devre takas ticareti artacak ki bu da, globalizmin antitezi olan yerellik demek olacak. Petrol nasıl fiyatsal oynamaya açıksa, tüm mallar öyle. Üretici ve tüketici ülkeler, ikili anlaşmalarla, takas ticaret sabit kuru belirleyecek, 1 varil petrole 100 kilo kahve gibi. Bunun ikincil pazarla ve iç ikili anlaşmalar belirleyecek. Vurgulu şerh: Bu, Almanya’nın 1 imparatorluktan 100 prensliğe bölünmesi ertesinde, prensliklerin kendi aralarında oluşturduğu bir kurumlaşma idi zaten. Sonuç ne olacak o zaman?: ABD’nin ekonomik değeri dörtte bire düşecek. Vee asgari ücret, ortalama kişi başına harcanabilir aylık GSMH’yi geçecek. TC’de öyle örneğin zaten. Tarihsel bir şerh daha: Asgari ücretli insanlar dahil, Dünya’nın tüm 2.-7. Dünya halkları, 35 yıl boyunca, asgari ücretin en az yarısı cep telefonu faturası ödediler. Kişi başına et tüketimi ise artmadı hiç. Olsun, deniz bitti, yanlış hesap, Bağdat’tan değil ama kutuptan döndü. Çıkış: İspanya’nın hem gümüş enflasyonu yaratıp, hem de İpek Yolu rotasını ekonomik açıdan devredışı bırakması ile Dünya ekonomisi, 1500-1600 arasında aşırı büyürken, 1600 sonrasında çöktü, köpüğü patladı yani. Diğer bir deyişle: Kümülatif açıdan çöküşü katalizleyecek bir olgu her zaman olabiliyor ama o olgular her zaman çöküş katalizleyemiyebiliyor. 2000 çöküşünün katalizleyicileri: 1980’deki 2000 Askeri Stratejisi, 1980 neo-liberalizminin tüm Dünya’yı pazarlaştırma çabası, 1991 1. Irak Savaşı, 11 Eylül 2001, 2011 Arap Baharı dizisiydi. Yani kabaca, 10’ar yıllık 4 adım. 2020’de siyasi / askeri çöküş çok barizleşecek. 2029-2030’da asıl iktisadi Global Kriz gelecek. Yani kriz-çöküş, önce 25 hiç yıl görünmüyor gibi, sonra 25 yıl çok görünüyor gibi. Eğer o borsalaşmamış şirketler hala öyle kalmışsalar, 2030’da reel olarak hala aynı değerde veya daha değerli olacaklar. Bu metnin anafikri de buydu zaten. (4 Nisan 2016)