Eğer
adının anlamı ‘kaçıp kurtulan ise’ ve bir de Nightwish seviyor isen, bu parçayı
yazarsın.
Tuhaf
biri biçimde, başka bir Nightwish şarkısının gördüntülü resmi klibi de dahil
olmak üzere hayranlar, epeyi çeşit klip yapmışlar ama hiçbiri şarkıya
oturmamış.
Benim
ilk seyrettiğim ‘Vampir Avcısı D’ animesinin planları ile olanıydı. O da
olmamış.
En iyisi
görüntüsüz olanı:
Nightwish
Apocalyptico ile birlikte, yeni bir tür müziği inşa etti sayılır: Klasik-‘heavy
metal’ sentezi. ‘Senfonik metal’ de deniyor. ‘Senfonik rak’tan epeyi onyıl
sonra ortaya çıktı bu ikili.
Beni
vuran yan, melodilik ve can yakıcılık. Genelde melodililik ruh okşar. Çıbanı dışarıdan okşar gibi. Oysa bu, çıbanı
deşiyor ve can yakıyor.
Bu
yanıyla da, neo-anti-faşist oluyor (anti-neo-faşist mi yoksa?), hem de tam da
faşzim izleği / fay hattı üzerinden giderek / çatlayarak.
Fassbinder,
pek dikkati çekmemişse de, bir Nordik idi. Ruh soğukluğu öyleydi en azından.
İşte bu
yeni iki grup, klasik Atomüssü romanı çizgisi üzerinden bir neo-Nordik olma
ile, bize eksodus sunuyor, sundu bile.
Ben de,
bazı kaçıp kurtulmalarım için onları dinliyorum.
Bir de
ağlıyorum, kendi çocuk ölümlerimin yasını tutarak...
(4 Nisan 2016)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder