İnanılmaz sıradan bir yaşamım olacaktı, en azından gençken benim kadar zeki olan 2 erkek kardeşimin öyle oldu.
Birinci eksodus, 1974’te AFL ile geldi.
İkinci eksodus, 1977’de BÜ ile geldi.
Üçüncü eksodus, 1989’da YTÜ lisansüstü ile geldi.
Dördüncü eksodus, 1999’da bedelli askerlik ile geldi.
Beşinci bir eksodusa daha gereksinimim var, yaşamım tümüyle açmazda.
Tüm şanslarımı tükettiğimi düşünüyordum ama 2010 Kasım ürtikeri ve 2011 Mart köpek ısırması, artı birkaç yaşıtımın ölmesi ile negatif şanslar yasası, bana biraz pozitif şans daha biriktirmiş oldu.
Ona gereksinimim var, şansa, azıcık şansa, çok az şansa.
Yoksa, beni hiçbirşey kurtaramaz, ben bile...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder