2 Günlük Günce

06.10.12, 05:05.

ORTA ÇAĞ’A BEYAZI SOKMAYI DENEMEK

Gerçek anlamda zamansal olarak bir gecenin şafağına yol almaktayım.

Gecenin içinde uykudan trak diye uyandım. Aklıma bu düşünce / soru geldi:

(Yeni) Orta Çağ’a beynin, düşüncenin, bilginin (belki erken, belki yok edilecek) şafağını sokmak mümkün mü?

Şu anda Orta Çağ’ın siyahı tam egemen değil ve bunu yapmayı şimdilik olanaklı bırakıyor.

Bunu yapabilecek / düşünmüş olan, pratikte 7 milyarda tek kişi benim sanırım ama örneğin Alain Minc ve onun gibiler bunu yapabilir(di) ama bunun için artık çok yaşlılar.

Neden bu aklıma geldi?

Çünkü beynimin bir örnceki kültürel modda da, bu kültürel modda da işlevi bitmişti, yani yapacağı işleri bitirmişti. Ben de kendimi beyin emeklisine ayırmaya yol alıyordum. Yaşlıydım, yorgundum, bezgindim, vd.

Sonra uyurken aklıma bu geldi. (Böyle birçok parlak ve acaip düşünce, bana uyurken geldi.)

Bence bu mümkün. Bence bunun deneme kaydı bile yeter işlevde.

Denemesi bile çok eğlenceli olacak. Hiç denenmemişi denerken, hata yapsam da olur.

Hoşgeldin yarın ve hoşgeldin novum.

+

07.10.12, 15:35.

KAYIP ve HAPİS

Kaybolmuş ve hapsolmuş durumdayım.

Bilim, sanat ve düşün zirvecisi bir beyin olarak, bunların dibe vurdurulduğu zamanlarda ve mekanlarda kaybolmuş ve aynı zamanda bunlara hapsolmuş durumdayım.

Tuhaf ama durumum kendime bile eğlenceli geliyor. Çünkü benim gibi bir marjinal, genelde bu duruma gelmeden çok önce yok olur, kendini yok eder veya yok edilirdi. Ancak ben dayandım. Yolun sonuna dekten öteye dek dayandım ve bilinmeyen ülkeyi geçip (şimdilik ve yalnızca henüz) var olmayan ülkeye geldim.

Bundan önceki günce-makaledeki Orta Çağ’a beyazı sokma denemesi, tam da bu koşullarda yaşamıma bir anlam ve belki de bir çıkış umudu yaratıyor.

Mikro-mikro biyografisi makro-makro tarihçeyi etkileyebilecek konumdaki bir gelecekbilimci olarak, daha önceki eğilimim tarihin gidişini etkilememek olurdu ama her zamanki gibi, şimdilik ölmeye niyetim yok, tüm zulümlere ve artık bunlara katlanamamama karşın...

Bunu becerebilecek miyim? Bence evet. Şansım yüksekten de yüksek. Değmeyecek ama yine de iz bırakmam gerek, arkadan gelen çok: 6 küsur yıllık yayınlanma ve okurlardan kültürel ve zihinsel geri-besleme alma sürecimde gördüğüm üzere, aynı açmazı hissetmeye başlayan çıplak derili de epeyi var.

Eh, deneriz. Zaten, becerebileceğime ilişkin bir güvence de yok.

Eğlenceli bir novum-düşünce oldu.