Bu deyimler Fassbinder’yen anlamda kullanıldı.
4 kadın tanıdım. 4 özel kadın. 4 alaturka kadın. Fassbinder’yen 4 kadın.
2’si terörist erkek besledi.
2’si terörist erkekleri hapishanede bulup onlarla çift oldu.
Yıllar 1987, 1989, 1992 ve 1995 idi. Sıra bilerek karışık bırakıldı ki bu
bilgiden kişilere yönelik iz sürülmesin.
Birinci kadın, Türkiye’nin ilk yargısız infazında ölen erkeği önce teröre,
sonra ölüme sürükledi.
İkinci kadın, Türkiye’nin önemli toplumsal olaylarından birine erkek
partnerini sürükledi.
Üçüncü ve dördüncü kadın, terör suçundan hapiste yatan kendi müstakbel
erkeklerine kendi rızalarıyla mapusane çeşmesi mektubu yazıp, onlarla önce
yazılı tanıştı, sonra da yüzyüze... İkisinin de ortak yanı, ilk buluşmalarında
kamuya açık alanı ve bir kırmızı gülü tanışma vesilesi olarak seçmiş
olmalarıydı. Ek bilgi: Bu öykünün çiftleri birbirini hiç tanımadı.
Benim bu olaylar dizisindeki yerim, inanılmaz biçimde dördünde de özel
yaşamı izin verilmiş ihlal denli
yakından izleme, gözleme ve kaydetme ve bazı durumlarda / anlarda etkişelimde
bulunma olanağı yaşamış olmam. Böylelikle, olayların somutluğuna ve kesinliğine
imzamı basarım.
Tüm öykücüklerdeki sinemasallık, tam da Fassbinder’in ‘İstasyon Şefinin
Karısı’ ve ‘Maria Braun’un Evliliği’ filmlerindeki planlara feci ve neredeyse
birebir benzemesiydi. Böylelikle sentimental faşizmi, bizzat izleyerek ve
yaşayarak varlığına ikna oldum ki bu yaşadıklarım da, Fassbinder ve onun ölümünden sonra gerçekleşen
Birleşik Almanya gibi büyük ve faşist bir Türkiye’nin geleceğini imleyen
dolaylı bir ölüm-faşizm-delilik ışıması
olarak tarihçeye nakşedilmiş upuygun bir kurmaca planlar dizisi idi.
Bunları benden başka izleyecek, gözleyecek, kaydedecek, derleyecek ve
yorumlayacak kimse yoktu. O nedenle bunun kendi yaşamımdaki riskini,
başkalarının özel yaşamını deşifre etme riskini de göze alarak üstlendim.
Hangisi gelgelci, hangisi gitgitçi, orasına okur karar versin artık...
Olası olgu sayısı 2 üzeri 4, onu belirtmiş olayım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder