Bu kitabın önce filmi ile karşılaştım: ‘Charly’.
Filmi 1974’te 2 kez izledim. 1.’de hüngür hüngür ağladım, 2.’de ağlamadım.
1. seyrimde AFL’ye gitmemiştim, 2. seyrimde AFL’ye gitmiştim.
Kitabın kısa öykü formuyla 1992’de karşılaştım. Evsizdim o sıralar. Kıştı
ve çok üşüyordum (kronik bronşektazim var), son paramı kitaba verdim.
Küçükparmakkapı Sokak’taki ‘Mefisto’dan alıp dükkanın önüne oturuverip
okuyuvermiştim. Gözlerim yaşarmıştı.
Sonra, romanı İngilizce olarak 2 kere okudum.
Sonra, kitabın 2 formu (kısa öykü ve roman) olduğunu ve her ikisinin de
bilimkurguya verilen en büyük ödülleri aldığını okumuştum.
En sonunda Kasım 2012’de kitabın Türkçe formu karşıma çıktı. (İngilizce’min
roman okumaya yetmediğini bir kez daha gördüm.)
Roman beni bu kez üzdü. Çünkü geleceğimdeki gerizekalılığı kabullenmiş
durumdayım. Çünkü kitaplar form olarak çok zayıftı. Çünkü 1 gerizekalı
ilerizekalılaşınca, romanda ilk işi uçkurunu çözmek oluyordu. Çünkü yaşlılıkta
hayalkırıklığı (beni) yoruyordu.
Filmde de, gerizekalının öğretmeni o ilerizekalı olunca, ondan çocuk yapmak
istiyordu.
Bu mu?:
Dönüp dolaşıp konunun uçkura dayanması. Oysa ben nötroseksüelim.
Tarihte 100 milyar kişi yaşadı. Bunların ancak milyonda biri geriye
birşeyler (kalıcı düşünceler, icatlar, keşifler, vd) bıraktı. Bu 100.000
kişinin 50.000 kişisi falan dahi idi.
Deha potansiyelli doğdum (Türkiye ölçeğinde 4 kezlik on binde birlik
derecem var). Onu aktuel kılabilmek için tüm yaşamımı yıktım. 17-18 senedir kalan
enkazı toparlamaya çalışıyorum ama hepi topu ayağı mezara doğru sürüyen bir
yazar oldum çıktım sonunda. Bir de, dahi kalıntısı nötroseksüel.
Yalnızca 1 artı-değer düşünce ile bile tarihe geçen dahiler varken, geriye
10.000 falan NEK (dahice küçük, kristal, artı-değer düşünceler) bırakmış
durumdayım. Onları nefret ettiğim insanlığa hediye ettim, insanlar belki daha
az nefret edilir olurlar diye. Yazdıklarımın temeli, internette bedavaya okunan
e-kitap formunda duruyor.
‘Algernona Çiçekler’deki Charlie Gordon böyle bir şey yapmıyor. Yapmadan da
yeniden gerizekalılaşıyor. Algernon benzer süreçten geçen denek farenin adı.
Gönüllü bir Algernon olarak, film(im)in sonunda ben de ölüyorum. Lütfen
mezarıma çiçekler bırakmayın...
Dipnot: Charlie / Charly bana şunu öğretti: Zekan ne kadar uzun sürede
yükselirse, o kadar uzun sürede geriler. Böylelikle, 38 yıllık ilerizekalılaşma
/ dahileşme sürecinin ertesinde, dünyanın en yavaş gerizekalılaşan insanı oldum
çıktım. E tabii, faşizmin ve engizisyonun yarattığı negatif IQ’lu kitlenin
herhangi bir kişisi gibi olmayacağım asla. (6
Kasım 2012)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder