Devlet Güç Endeksi ve Yanılmış Devlet

Önnot: Bu devlet metinleri, devlete karşı olan bir bireysel özgürlükçü oto-anarşist bakış açısı ile yazıldı.

Daha önce, var olan 192 devletin 2/3’ünün (168’inin) yanılmış devlet olmasanın akla 2 şeyi öncelikle getirdiğini yazmıştık:

Bir: Tarihte de hep böyle olmuş olabilir.

İki: Var olan devletlerin yarıdan çoğu, eski sömürgeden dönme, çakma devlet konumunda. Yani, bir bakıma uzun bir devlet gelenekleri yok.

Şimdi buna, üçüncü bir tezi ekliyoruz:

Üç: Güçlü devlet kavramına girip de, devlet güç endeksinde 192 ülke arasında ilk 10’a veya 20’ye girenlerin de yanılmış devlet olabileceği durumu.

Özellikle, halihazırdaki listenin ilk 10’undaki bugünün G-7 ülkelerinin 20. Yüzyıl’da (bazıları birden çok kez olarak) ekonomik açıdan iflas etmiş olduğu gerçeği var.

Askeri açıdan, (1. ve 2. Dünya Savaşı dahil) ABD’nin gerçek anlamda 20. Yüzyıl’da hiçbir savaşı gerçekten kazanamamış olduğu gerçeği var.

ABD’nin ikili sağ partili siyasal sisteminin 20. Yüzyıl’da (özellikle son çeyrekte) işlememiş olduğu gerçeği var.

Ek olarak:

Ekonomik açıdan 20. Yüzyıl başındaki güçlerle sonundaki güçler aynıydı. Yani 100 yıl, devlet sistemlerinin tümden değişmesi için kısa bir süre gibi: Ki zaten hegemonluk sistemlerinin siklusu 400 yıl.

1995-2000 ertesinde G-20 nezdinde globalizme entegre edilenlerin bu işi kıvıramamış olduğu gerçeği var.

ABD’nın başlamasının 1776-1861/1866 arasında 185-190 yıl sürdüğü, inişinin başlamasının ise 1945-2001/2015 55-70 yıl sürdüğü gerçeği var.

Ki bu Osmanlı için, 300 yıl ve 300 yıl idi (1300-1600-1900) ama Osmanlı en uzun süren 5 devletten biriydi. Tarihin büyük sayılar kuramı, onun için daha kolay işler.

AB için bu, 400-1500-1945/1950 1.100 yıl iniş ve 450 yıl çıkış dönemi idi. Onlar için de, 400, 800, 1200, 1350 gibi 4 büyük felaket dalgası var. Bu açıdan bu yer ve zaman, tarihin en büyük belalı dönemlerinden biri olmuş.

Öyleyse bu durumda:

İlkin söylenirse, güçlü devletler de yanılmış devletler olabiliyor.

Ölçütün düzeyini indirirsek, devlet kavramı laçkalaşacak; burada tutarsak da, tarihte başarılı devlet hiç olmamış olacak.

Bunda kitlenin de payı var:

Çok değil 50 yıl içinde global zorunlu eğitim, okumazyazmaz / ümmi bilinçsiz altkültür tarafından devreden çıkarıldı ve 5 bin yıllık yazı kültürü, tüm global kitle tarafından inkar edildi ve yoksayıldı. Bu, kitlenin kendini tasfiye biçimi.

İktidar seçkinleri ise, gücü iktidar için aşırı kullanarak kendilerini tasfiye ediyorlar: Yumurtayı çekiçle kırmaya kalkarak yani.

Ara sınıflar ise hep lümpen olagelmiş. Sınıf atlamak veya ‘ye, iç, çiftleş’ hala onlara yetiyor.

İlginç olan şu:

Devletin baskısından yakınan çok ama devletin yokluğu tarihte çok yaşandığı halde, bunun yarattığı insansal / kültürsel / zihinsel kaosu kayda geçiren hiç yok.

Devleti batıranların devletin sürmesinden en karlı çıkanlar olması ise ironi.

Artı:

Bazı insanlar için yaşam, devlet varken de aynı, yokken de.

(3 Ağustos 2018)