Daha
önce de notladım ama derli toplu elimde bulunsun diye, bir izlek notlayayım
dedim.
Psike
Art yazarları süslü laflar etmeyi pek seviyorlar. Bir de, sözün gelişine
çakmayı pek seviyorlar. Bunların ikisi de, yazmanın nasılına yönelik 2 ipucu.
Oysa
Psike Art, yazmanın ‘ne’siyle daha çok ilgili olmak durumunda. Çünkü, sanatın
değil, bilimin konusunda seyrediyor.
Aranot: Sanatçıların bilimde alaturka çuvallaması
ile ilgili örnekleme ve seyir defteri yazılmak istenseydi, Psike Art buna 100 metinde, 1.000 paragraf
örnek-katkı yaratmış sayılırdı.
Buradan
vardığım genel sonuç ise şu:
Türk
yazarları, yazdıklarının kültürel ve tarihsel bilincinde değiller ve hesap
sorulunca ve yargılanınca çok bozuluyorlar.
Faşist
olsalar bile, Lili Marlene olmak değil, faşist olduklarının söylenmesi, onları
daha çok rahatsız ediyor.
Bu,
inkar kültünün bir biçimi demek.
Bu,
alaturka epistemik faşizmin bir biçimi demek.
İmlemiş
olduk.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder