Murathan Mungan ve Sur

Sur üzerine yazmak böyle kısmetmiş.

Çünkü Mungan, Sur konusunda konuşmuş:

“48. SİYAD Türkiye Sineması Ödülleri töreninde konuşan ünlü şair ve yazar Murathan Mungan, ‘Birbirimizin hikâyelerine, hayatlarına ne zaman bu kadar yabancı olduk? Gezi'nin hikayelerine sahip çıkanlar; Sur'un, Cizre'nin, Amed'in, Kürdistan coğrafyasının hikayelerine niye bu kadar yabancılar? Akılları, vicdanları, ahlakları niye bu kadar yabancı oldu?’ sözleriyle büyük alkış aldı.”

http://www.radikal.com.tr/kultur/murathan-mungan-gezinin-hikayelerine-sahip-cikanlar-surun-cizrenin-amedin-1521628

Mungan da, Pamuk gibi, ünsüz iken, doğrudan politik metinler yazmayan ve konuşmayan biri iken, ünlü olduktan sonra, böyle çıkışlar yapmış oldu.

Mungan’ı 1990 gibi, bana zorla okuttular.

‘Bu adam eşcinsel yahu’ dedim.

‘Nasıl anladın ve sen öyle değil misin?’ dediler.

‘Ferdi Özbeğen kültürüm var ve değilim’ dedim.

Gülümsemedim, sırıttım yalnızca.

Böylelikle, gençkızlarımızın hassas ruhlu erkekleri eşcinsel sandığı gerçeğini de görmüş oldum.

O zaman Mungan’a ‘Kürt prens’ deniyordu.

Ancak, bildiğim kadarıyla Kürtler, eşcinselliğe Türkler kadar, belki daha çok düşmanlar. Bakınız, Mahzun Kırmızgül’ün güneşi görmesi. Filmde, doğru konuşan bir tek kişi vardı, o da eşcinseldi ve öldürülüyordu. Kürtler’in enformasyon teorisi böyle bir şey olabiliyor ne yazık ki.

Mungan’ın da hislerle işi olduğunu biliyorum ama düşünceyle, bilgiyle, doğruyla, enformasyonla, kognisyonla işi olduğunu, hiç mi hiç sanmıyorum.

Gelelim konuyla ilgili dezenformasyonuna:

Sur (ve diğerleri de), başarısız bir halk isyanı denemesi idi. Devlet başa yerine, kuzgun leşe oldu. Ve sonra gelsin ağlak oldu...

En mavrası Apo’nun zigzagı oldu: Önce halk isyanını teşvik etti, sonra arkasından çekiliverdi. Kimse de ona, ‘gözünün üstünde kaşın var’ diyemedi.Sıkıysa desinler...

Kürtler üzerine 6 ayda 1 kitap yazmayı tamamlamış biri olarak, hiç de sessiz kalmış falan değilim. Yalnızca, onların safında değilim. Onlara göre ise, ancak onların lehinde yazan ve onların safında olanın sesi çıkıyor sayılıyor.

Entellektüelim ve entellektüel, mazlum-kitle dahil, iktidar seçkinleri dahil, herhangi bir saf tutmaz. O mazlumlar ergeç zalim oluyor, oldu da çünkü.

PKK nasıl ki kendini emperyalistlere dayadıysa, yeni oluşum denilen YPG de öyle yaptı. Sonra da, ABD’den azar işitti: Pekekeleşmeyin leyn...

Hala eksik kalan bilgi var:

Demirtaş ve HDP, 2015’in ikinci yarısındoa AKP’nin savaş hükümetinde yer aldılar ve oy yitirdiler, girenler de pişman olup istifa ettiler. Kabineye girmeyi reddedeni de Demirtaş tasfiye etti ve yeniden seçtirmedi.

Biz, doğruları yeterince dilegetiriyoruz. Mungan’ın da bunları dilegetirmesini bekliyoruz.

Şaka şaka, öyle bir şey olmaz tabii ki...

Mungan ne zaman doğruyu yazmış ki 60’ından sonra bunları da yazsın?

O yazsa yazsa, masal ve hikaye yazar işte...

Gençkızları dezenformasyonla ikna eder...