Demek ki
yalnızca bizde öyle olmuyormuş. Seçimden seçime ‘dön baba dönelim’ oyunu her
yerde varmış.
İlk
sonuçlar:
“Anket
şirketleri En Marche'nin, seçim ittifakı kurduğu Demokrasi Hareketi ile
birlikte ilk turda yüzde 30'dan fazla oy almasını bekliyordu. İlk sonuçlara
göre ittifak yüzde 32'den daha fazla oy aldı.
Merkez
sağcı Cumhuriyetçiler yüzde 16 oy alırken iktidardaki Sosyalist Parti ise
yalnızca yüzde 7,3 oy alabildi.
Aşırı
sağcı Ulusal Cephe yüzde 13,5, Fransa'nın aşırı sol ittifakı Boyun Eğmeyenler
yüzde 11 oy aldı.”
En
Marche çıkaracak aday bulamamıştı seçimden önce.
İttifak
konusu önemli.
Gelelim
sadede:
İlk kez
seçime giren, yeni / farklı / marjinal / küçük parti % 32 oy aldı.
Uç sağ %
13,5, uç sol % 11.
% 56’dan,
yani yarıdan büyük ediyor.
Eee?
Hani
merkez kazanmıştı?
Hani
gelenek sürüyordu?
Klasik
sağ-sol ayrımını yaratan Fransa’da, yine tarihte ilk kez böyle bir statüko
değişimi yaratılmış oldu.
Ayrıca %
20 oy da, diğer partilere kaldı.
Şimdi bu
durum; hem birarada yaşama arayışını, hem de kutuplaşmayı birarada getirecek.
Genellikle bunun tersi olacağı varsayılır toplumsal bilimler söyleminde ama bu
geçerli değildir, şimdi olduğu gibi.
Bizim
asıl tezimiz ise, hala geçerli:
Macron
ve En Marche, Le Pen’in Ulusal Cephe’nin bile byapamayacaklarını, hatta yapmayı
tahayyül edemeyeceklerini yapacak.
Eğer
sen, Macron gibi emekçi hakları düşmanı
birini Sosyalist Parti’ye sokarsan, sol-sağ dengesi ve söylemi bir daha
düzelmemecesine bozulur, öyle de oldu.
Biz
hala, Fransa’nın Le Pen uç sağından daha
sağa kaymakta olduğu tezinde ısrarlıyız.
(12 Haziran 2017)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder