Kuburkent İstanbul, İnstagram, Ekşi Sözlük

İnstagram sayfamı, yalnızca ‘Kuburkent İstanbul’ projem için açmış durumdayım. Bu proje, İstanbul’un çirkin noktalarını rasgele ve raslantıyla seçerek, fotoğrafla ve metinle teşhir etme yönünde.

Bunu yapmamın nedenlerinden biri de, İnstagram’ın (daha önce de onun dedesi Facebook’un) ‘mutluyum, mutlusun, mutlu’ dozuna antitez olmak.

Çirkin dişilerin kendilerini güzel göstermeleri pek derdim değil. Yaşım ileri ve Photoshop onlarca yıllık program.

Ekşi Sözlük’te gezinirken, İnstagram için yüzlerce girdi olduğunu gördüm. Bazılarını alıntı ve yorumla aktaracağım ama linklerini vermeyeceğim:

“bireysel pazarlamanın en ufak dürüstlük içermeyeni. daha geçen hafta, eşiyle mutluluk pozları paylaşan arkadaşımın az önce boşanma davası açtığını öğrenmemle, bir kere daha tehlikesinden ve riyasından emin olduğum uygulama.”

Katılıyorum ama zaten ilkede hiçbir ortak internet hesabı (e-posta, şu bu) olmaması gerektiği kanısındayım. Mahremiyetten çok, bu kısa süreli ilişkiler nedeniyle.

60 yaşında sevdiğim hanım bir arkadaşım var. Sürekli mutluluk pozları veriyor, sevgi ve hümanizm dolu mesajlar atıyor. Günümüz koşullarında bunun nitelikli dolandırıcılığa girdiği kanısındayım: Çünkü yaşam koçları, şu bu, aynı çizgide gidiyorlar. Arkadaşım ise, dürüst biri ama bir noktada kendine yalan söylediğini düşünüyorum.

“erkeklerde meslek çok önemli efenim burada, mesela bi avukat ol, bi doktor ol ya da bi pilot ol, kızlar kendileri takip etmeye başlıyor ve en kötü 3-4 bin takipçi garanti oluyor...”

İnterneti eş bulma yolu olarak kabul eden kullanıcı oranı, dörtte bir ile üçte bir arasında, istatistikler öyle diyor. Eğer, eş bulmaya hevesli hanım 40+ ise işler karışıyor tabii ki. İlk önce, muhatabının parasal ve statüsel durumuna bakıyor. O zaman konuştuğumda 50+ olan bir arkadaşım, sosyal ortamlarda da kalabalık yalnız kadınlar topluluğu içine düştüğünde, bir bakışla cüzdanını, bekarlığını ve penisini ölçtükleri gibi bir şey hissettiğini söylemişti. Namusunu kaptırmamak için çok uğraşıyormuş yani. Kaçma-kovalama olayı 1990’lara dek, erkek kovalar kadın kaçar gibi idi ama durum artık değişmiş, moruklar ve menopozlular için bile.

“7 ay önce geri dönüşümsüz bir şekilde hesabımı kapattığım, varlığı yokluğu bir uygulama. deli divane olan tipler var, anlamıyorum katiyen.”

İnstagram’ın durumunun Facebook kökenli olduğunu gözönüne almak gerekli. Facebook moruklarla dolunca, ezeli-ebedi ergenler için açılan bir yol oldu İnstagram ama ben 2017 başında girdiğim için biliyorum: 2017 başında, o da ‘trend out’ olmuştu.

İnternet için uyguladığım ve herkese yararlı olabilecek bir tutum-davranış önerebilirim herkese:

Yapabiliyorsanız, takip ettiklerinizin demografisini homojen dağıtın. Böyle yapınca, tıpkı Ekşi Sözlük’ü okumak gibi, İnstagram’a bakmak da, popüler kültürün akış yönlerini anında görmenizi sağlıyor. Ben de 2010 gibi, 1960 civarı doğumlu on binde birlik zeka dilimindekilerin Facebook’ta moruklayıp, aylarca Farmville oynadığını izleyip kahrolmuştum.

Yaklaşık 19 yıllık internet kullanıcısıyım. Bu, üniversite dozunda 5 kuşak demek: 1998, 2003, 2008, 2013, 2018. Şimdilerde çoktaan demode olan bloglarda da benzeri çürümeyi ve regresyonu, 15 yıl boyunca izledim. Üniversite mezunu kitlenin eksi zekasını ve eksi bilgisini internetten açıkseçik ortaya koyabilen bir kanal yok.

Bu konu, derin bir konu ama şimdilik nokta ve es.

(25 Haziran 2017)